Het verbeteren van het tijdschrijfgedrag van professionals vormt voor veel organisaties een blijvende uitdaging. Dit terwijl het registreren van de gewerkte uren de basis vormt van de bedrijfsvoering in bijvoorbeeld de advocatuur, het notariaat, de accountancy, bij consultants en belastingadvieskantoren.

De negatieve consequenties van een gebrekkige tijdschrijfdiscipline zijn meer omvattend dan het mislopen van, soms aanzienlijke, inkomsten: het management beschikt niet over betrouwbare data om op te sturen en het declaratieproces hapert waardoor de kans op laat (of niet) betalende cliënten toeneemt.

Het welzijn van professionals wordt in de zoektocht naar verbetering van het tijdschrijfgedrag vaak uit het oog verloren. Zij blijken vaak moeilijk zelf verbetering aan te kunnen brengen in de discipline van het tijdschrijven. Dit leidt tot stress, demotivatie en in het ergste geval zelfs tot een burn-out.

Om de tijdschrijfproblematiek aan te pakken, wordt vaak heil gezocht in (dreigen met) sancties: geen bonus, geen promotie, geen salarisverhoging. Deze negatieve benadering zorgt voor verminderd werkplezier, toename van stress en een negatieve impact op het imago van het kantoor. Zelfs wanneer sancties leiden tot een (tijdelijke) verbetering van de tijdschrijfdiscipline, is die verbetering niet zelden het gevolg van het oppompen van zaken, onnodig overwerk of zelfs van fraude bij de urenverantwoording.